کد مطلب:275412 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:304

سند دعا
دعا از دو طریق از نائب اول مولای عالم. امام زمان - صلوات الله علیه و علی آبائه الطاهرین - شیخ ابوعمرو عثمان بن سعید عمروی - قدس الله روحه - روایت شده، این مرد بزرگ، خدمت حضرت امام علی النقی و حضرت امام حسن عسكری - صلوات الله علیهما - را نیز درك كرده. عثمان بن سعید نزد آن دو امام عزیز بسیار مقرب بوده است، در عظمت وی همان بس كه سه امام معصوم او را از مقربان و محرمان راز خود قرار داده اند.

طریق اول:

شیخ الطائفه، شیخ طوسی - رضوان الله تعالی علیه - در كتاب مصباح المتهجد (طبع سنگی صفحه 289) دعا را از جماعتی از رواه حدیث روایت



[ صفحه 9]



كرده، و آنان از ابومحمد هارون بن موسی التلعكبری [1] ، و او از شیخ ابوعلی محمد بن همام [2] ، و او از شیخ ابوعمر و عثمان بن سعید عمروی - قدس الله روحه. شیخ محمد بن همان می گوید: شیخ عثمان بن سعید این دعا را بر من املاء فرمود و امر كرد مرا به خواندن آن. عبارت شیخ طوسی چنین است: اخبرنا جماعه عن ابی محمد هارون بن موسی التلعكبری ان ابا علی محمد بن همام اخبره بهذا الدعاء و ذكر ان الشیخ ابا عمرو العمری - قدس الله روحه - املاه علیه و امره ان یدعو به، و هو الدعاء فی غیبه القائم من آل محمد - علیه و علیهم السلام -.

طریق دوم:

جمال السالكین، سید بن طاوس - نور الله ضریحه - در كتاب جمال الاسبوع پس از آنكه دعا را از طریق شیخ طوسی با همان اسناد روایت كرده، با اسناد دیگری هم نقل نموده و آن چنین است: سید روایت می كند از كسانی كه



[ صفحه 10]



روایت می كنند از ابوالعباس احمد بن [3] علی بن محمد بن العباس بن نوح، و او روایت می كند از شیخ اجل، شیخ صدوق - قدس الله روحه - و او روایت می كند از ابومحمد حسن [4] بن احمد المكتب، و او روایت می كند از ابوعلی محمد بن همام، و او روایت می كند از شیخ اجل، عثمان سعید عمروی - رضوان الله تعالی علیه. پایان مقدمه



[ صفحه 11]




[1] ابومحمد هارون بن موسي التلعكبري الشيباني از بزرگان و دانشمندان و رواه اماميه است، عظمت و عدالت او متفق عليه علماء است، وي به سال 385 ه. ق وفات يافته است.

[2] شيخ اجل اقدم، ابوعلي محمد بن همام اسكافي بغدادي از بزرگان و مبرزين شيعه است. تاليف عظيم القدري دارد به نام الانوار في تاريخ الائمه الاطهار، (اين فقير اثر ناچيزي دارد به نام عنوان الدرايه درباره اين كتاب تحقيقي كرده است. (محمد بن همام به سال 336 ه. ق وفات يافته است.

[3] به نظر قاصر مي رسد كه اين بزرگوار همان باشد كه نجاشي درباره او گفته: احمد بن نوح بن علي بن العباس بن نوح السيرافي نزيل البصره، كان ثقه في حديثه متقنا لما يرويه، فقيها بصيرا بالحديث و الروايه، و هو استاذنا و شيخنا، و من استفدنا منه، و له كتب كثيره اعرف منها: كتاب المصابيح في ذكر من روي عن الائمه عليهم السلام لكل امام، كتاب القاضي بين الحديثين المختلفين... اين مرد بزرگ در كتب رجال به عنوان: احمد بن نوح بن علي، احمد بن محمد بن نوح و احمد بن عباس بن نوح، ياد شده و ظاهرا همه اين عناوين مربوط به يك شخص است و او همان است كه در اول اسناد سيد بن طاوس ذكر شد.

[4] از مشايخ رئيس المحدثين، شيخ صدوق است.